Plug In by Alan Silva / Roger Turner

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
Improvised Music Series

Herausgeber's Info:
"Plug In" bringt hier und jetzt kreierte Dialoge von zwei bedeutenden Persönlichkeiten der improvisierten Musik.

Alan Silva ist eine Legende der amerikanischen Avantgarde. Seine Zusammenarbeit mit festen Musikgrößen wie Cecil Taylor ("Unit Structures", "Conquistador!", "It is in the Brewing Luminous"), Sun Ra ("Sun Ra-Featuring Pharoah Sanders and Black Harold", "Nuit de la Fondation Maeght Vol. 1 & Vol. 2", "It's After the End of the World", "Out In Space"), Albert Ayler ("Albert Ayler in Greenwich Village", "Love Cry"), Sunny Murray ("Sunny Murray", "Big Chief", "Hommage to Africa", "Sunshine", "Aigu-Grave", "Firmanence w/ Burton Greene"), Andrew Hill ("Strange Serenade"), Bill Dixon ("Considerations 1", "Bill Dixon In Italy, Volume One & Two", "November 1981"), Jimmy Lyons ("Other Afternoons") oder Archie Shepp ("Live at the Pan-African Festival", "Poem for Malcolm") machte ihn zu einem sehr begehrten Musiker. Die von ihm anfangs der 70er Jahre gegründete Celestrial Communication Orchestra zählt zu den wichtigsten improvisierenden Orchester der Jazz-Geschichte.

Der Schlagzeugspieler Roger Turner hat seit den 70er Jahre die europäische Szene der improvisierten Musik mitentwickelt. Die Liste der Musiker mit den Roger zusammengearbeitet hatte ist lang: Derek Bailey, Fred Frith, Evan Parker, William Parker, Cecil Taylor, Toshinori Kondo, Otomo Yoshihide, Shelley Hirsch, Joelle Leandre, Keith Rowe, Ab Baars, Barry Guy, Barre Philips, Henry Grimes, Paul Rutherford, Gunter Christmann, Marilyn Crispell, Irene Schweizer, Frederik Rzewski, Phil Minton i Malcolm Goldstein. Alan Silva hat er mehrfach getroffen, ihr gemeinsames Projekt ist also kein Zufallsergebnis.
Die Gegenüberstellung von Schlagzeug und Synthetisier ist nicht gerade gängig in nicht-normativen Musik (Free-Improvisation gilt für solche). Deswegen ist die Aufnahme von „Plug In” eine wichtige aber sehr beanspruchende Erfahrung.

Der Klang von Silva Instrument ist weder banal noch studiert. Er will nicht unbedingt über die Grenzen des Instruments herausgehen, nutzt aber bewusst und empfindsam seine Möglichkeiten. In seinem Spiel findet man das konzeptuelle Element, der durch die Klangfarbe zum Ausdruck gebracht wird.
Dei Anwesenheit von Rogera Turnera bringt zwie Elemente zum Ausdruck: Fluktuation von unterschiedlichen Schlagzeug- und schlagzeugähnlichen Klängen, betont durch die spontan präzise Improvisationsart und dern exzellent spürbaren, wobei nicht gerade metrischen Ton. Der letzte Element ist beider Musiker gleich und beeinflusst die Pariser Konzertaufnahme von 2011 am meisten. Wenn laut Silva “die Aufgabe der improvisierten Musiker darin besteht, eigene Identität zu finden, dann ist "Plug In" eine ideale Bestätigung dieser These.
Adam Gołębiewski

opis wydawcy:
"Plug In" przynosi porcję kreowanych tu i teraz dialogów dwóch ważnych dla świata muzyki improwizowanej muzyków.
Alan Silva to jedna z legend amerykańskiej awangardy, jego współpraca z muzykami tej miary co Cecil Taylor ("Unit Structures", "Conquistador!", "It is in the Brewing Luminous"), Sun Ra ("Sun Ra-Featuring Pharoah Sanders and Black Harold", "Nuit de la Fondation Maeght Vol. 1 & Vol. 2", "It's After the End of the World", "Out In Space"), Albert Ayler ("Albert Ayler in Greenwich Village", "Love Cry"), Sunny Murray ("Sunny Murray", "Big Chief", "Hommage to Africa", "Sunshine", "Aigu-Grave", "Firmanence w/ Burton Greene"), Andrew Hill ("Strange Serenade"), Bill Dixon ("Considerations 1", "Bill Dixon In Italy, Volume One & Two", "November 1981"), Jimmy Lyons ("Other Afternoons") czy Archie Shepp ("Live at the Pan-African Festival", "Poem for Malcolm") uczyniły z niego wziętego muzyka, utworzona przez niego na początku lat 70-tych Celestrial Communication Orchestra zaliczana jest do najważniejszych improwizujących jazzowych orkiestr w historii gatunku.

Perkusista Roger Turner od lat 70-tych współtworzy europejską scenę muzyki improwizowanej, współpracował z wieloma artystami jak Derek Bailey, Fred Frith, Evan Parker, William Parker, Cecil Taylor, Toshinori Kondo, Otomo Yoshihide, Shelley Hirsch, Joelle Leandre, Keith Rowe, Ab Baars, Barry Guy, Barre Philips, Henry Grimes, Paul Rutherford, Gunter Christmann, Marilyn Crispell, Irene Schweizer, Frederik Rzewski, Phil Minton i Malcolm Goldstein. Z Alanem Silvą spotykał się już wielokrotnie, ich wspólny projekt nie jest zatem przypadkowym zdarzeniem.

multikultiproject.blogspot.com:
Konfrontacja perkusji i syntezatora nawet w nienormatywnej muzyce, za jaką wypada uznać swobodną improwizację, a w dużej mierze także free jazz nie jest częsta, stąd doświadczanie „Plug In” jest ważną, ale i wymagającą nauką. W sobie właściwy sposób naucza także „ciężar biograficzny” muzyków, choć trudny do wyrażenia, to uobecniony w materiale.

Brzmienie instrumentu Silvy nie jest banalne, ale jednocześnie niewystudiowane – nie stara się poszerzać granic instrumentu, za to świadomie i wrażliwie wykorzystuje jego właściwości. Jest w jego grze obecny konceptualny pierwiastek, najsilniej wyrażany figurą i kolorem dźwięku, ale bez trudu wysłyszy się także inkarnację gry kontrabasowej - głównego instrumentu Alana Silvy.

Współobecność Rogera Turnera naznaczają dwa elementy: fluktuacje rozmaitych perkusyjnych i uperkusyjnianych brzmień, podkreślane jego precyzyjnie spontanicznym, ale i niezwykle dokładnym sposobem improwizacji oraz doskonale wyczuwalny, choć nie metryczny puls. Ten ostatni element jest tu własnością obu twórców i w największym stopniu determinuje charakter zawartej na płycie muzyki (będącej de facto rejestracją paryskiego koncertu z 2011 roku).
Jeśli, zgodnie ze słowami Silvy: „Zadaniem improwizujących muzyków jest osiągnięcie tożsamości, istoty” to "Plug In" zdaje się być dla tych słów doskonałym potwierdzeniem.
autor: Adam Gołębiewski

multikulti.com