Blue days - Μέρες βαριές from Lydian Stone by Iakovos Moysiadis

Μέρες βαριές

Είναι οι μέρες μας βαριές
σαν του ονείρου τις σκιές
Μας τραβάνε στα βαθιά
μες στα σκοτεινά νερά

Μες στα βάθη κολυμπώ
να πατώσω δεν μπορώ
Κι ανάσα πια βαριά
μες στη μαύρη καταχνιά

Έπιασε και η βροχή
να ξεπλύνει την ντροπή
Μα η δική μου η ψυχή
λύτρωση δεν καρτερεί

Απ’ τα’ αθάνατο νερό
του ουρανού το ακριβό
Κι απ’ του κόσμου τη βουή
κι απ’ την κοινωνία αυτή

Τι την κάνεις την οργή
μες στα στήθια όταν μπει
Δίχως χέρια και φτερά
χάσαμε τη λευτεριά

Blue Days

Our days are blue,
dreamlike shadows passing through.
In deep waters, they lure us,
the darkness devours us.

In the deep sea, I dive,
a safe shore I cannot find.
My breath is now heavy
in the mist of the night.

The rain begins to fall,
to wash away the shame,
but in my soul,
there’s no hope of being saved.

From the immortal water,
the sky’s precious gift,
and from the loud crowds
and from this society

What do you do with rage,
when it rises in your chest?
Without hands and wings,
we are no longer free.

• Contemporary Folk
• Greek contemporary
• World
• modal jazz
• modal music
• traditional jazz
• world music
• Thessaloniki