ZINTZILIK from ARJEA by Herri Oihua
Tracklist
| 6. | ZINTZILIK | 4:27 |
Lyrics
ZINTZILIK - COLGADO
Orain dela zenbait urte
hasi nintzen bizitza gorrotatzen!
Eta ezuste batean ikusi nuen
nire burua zintzilik hari batez!
SOKA LEPOTIK
HELDUTA TA…
BIZITZARI EUSTEN
NAHIAN GABILTZ…
AMETS GUZTIAK
GALDU ZIREN…
AMILDEGI HONTATIK
ZINTZILIK!!!
baitetz zintzilik gaude
haien eskuen artean
euesten bizitzari
ahal dogun bitartean
kabroiak, zitalak
oihu egingo dugu gutztiak entzun dezatela!
Ez, ez… Berriro bizi nahi ez!
Ez, ez… Baina hil egin nahi ez!
Eta zer? Zer gertatuko omen da?
Hemendik aurrera leihoak itxi beharko dira!!
SOKA LEPOTIK
HELDUTA TA…
BIZITZARI EUSTEN
NAHIAN GABILTZ…
AMETS GUZTIAK
GALDU ZIREN…
AMILDEGI HONTATIK
ZINTZILIK!!!
Bizitzaren kordatik zintzilik
hilda!
urratsak galduta bide luzeegian
malkoak garbituz igurtziz begiak
noren errua bakoitzaren mina
Barkaidazu eragindako borrokak
goratu sistemaren aurkako orroak
otsoak bihurtu ta oihu gabera
zuhaitzak lehortuz ta batuz hostoak
lepoko giharrak estutuz banoa
inpernu gorrira zurekin alboan!
Ikara begitan begiratzen zaitut
arima bahituta behar ditut gogoak!
Ta ez dago gehiagorik…
ez barrutik husturik
biziz nekaturik
sokatik zintzilik...
SOKA LEPOTIK
HELDUTA TA…
BIZITZARI EUSTEN
NAHIAN GABILTZ…
AMETS GUZTIAK
GALDU ZIREN…
AMILDEGI HONTATIK
ZINTZILIK!!!
TRADUCCION:
Hace varios años comencé a odiar la vida
y en un momento me vi colgado…
UNA SOGA ATADA AL CUELLO Y
INTENTANDO AFERRARNOS A LA VIDA
TODOS LOS SUEÑOS SE PERDIERON
COLGADOS DE ESTE ACANTILADO
Por supuesto, estamos colgados entre sus manos
sujetando la vida mientras podemos
cabrones, infames gritaremos
para que todos nos escuchen!
No, No no quiero vivir de nuevo!
No, no quiero morir.
Y que mas da? Que es lo que pasara?
A partir de ahora deberé cerrar las ventanas
UNA SOGA ATADA AL CUELLO Y
INTENTANDO AFERRARNOS A LA VIDA
TODOS LOS SUEÑOS SE PERDIERON
COLGADOS DE ESTE ACANTILADO
Muerto, colgado de la cuerda de la vida
los pasos perdidos en el camino tan largo,
limpiando mis lagrimas y frotandome los ojos
cada error su propio dolor…
Perdoname las peleas que provoque,
ensalza los rugidos contra el sistema
convertidos en lobos y aullando a la noche
se secan los arboles y recojemos sus hojas
Muerto, colgado de la cuerda de la vida
los pasos perdidos en el camino tan largo,
limpiando mis lagrimas y frotandome los ojos
cada error su propio dolor…
Me voy apretando los músculos del cuello
al rojo infierno contigo a mi lado
te miro con miedo en los ojos
mi alma apresada, necesito esas ganas!
Y no hay nada mas…
No, vacio por dentro…
Cansado de la vida…
Colgado de esta soga!!
UNA SOGA ATADA AL CUELLO Y
INTENTANDO AFERRARNOS A LA VIDA
TODOS LOS SUEÑOS SE PERDIERON
COLGADOS DE ESTE ACANTILADO








