Hadewych II from Nu by Hadewych

opgericht, met de vraag naar het ware
stond ik op een vlakte
het ware, niet als in: de directheid tot het oog, of de klank in het gehoor, noch de zekerheid van de tast - maar dat wat manifest is in de binnenste binnenlijkheid

op zoek naar het ware verzonk ik in een dwaling
waar ik keek, zag ik met het oog van de jager
waar ik luisterde, hoorde ik met het oor van de spreker
waar ik taste, greep ik met de hand van de bezitter
vast in beelden, verstikt in woorden, bezeten

voorts viel het mij toe

vanuit het niets rees de wolf
klapte zijn kaken en verzwolg de nacht
dichterbij zag ik verre reizen in zijn vachthaar
bedekte ontmoetingen en verloren paden
maar de wolf was het licht en het licht stokte
en rang en roedel bleken slok te slijten in de muil van het zwart

toen schonk het donker een os aan het zichtbare
maalde de materie en trad toe tot de sferen
in zijn trog bleken sterren de afstanden
nevel de getijden en zwaarte het loof
maar de os was de ruimte en de ruimte staakte
en hoorn en hemel keerden inwaarts tot een halt

uit het kadaver kroop een berenlijf
klauwde het keerpunt en overkoepelde het zijn
onderwijl zag ik soorten rijzen onder zijn stappen
steden woekeren, volkeren vallen
maar de beer was het bestaan en het bestaan stuitte
en pels en parten speelden een vrije val neerwaarts het niet

iets als een slang kwam voort uit de bodem
torste de tijdslijn en onderscheid lag bloot
in haar spoor werd een wereld ontsluierd
woorden verlaten en wonden geheeld
maar de slang was het besef en het besef stopte
en tand en tunnel storten in op het bewustzijn

mist omringde het vervlogen tafereel
en door de opkomende vloed stevende ik
maar ogen zagen slechts een zweem
spreken haakte nergens in vast
momenten slopen door mijn handen
tot het zelf verviel tot het voelen van het voorbijgaande
tot een kanaal opbrak in de stroom

• Experimental
• avant-garde
• black ritual
• modern composition
• monolithic
• ritual
• spectral
• ultra grotesque
• The Netherlands