Apolitikion from Τράνζιτ by Giannis Chatzis

Μόλις η μεγάλη κούρσα ζυγώσει τρέχουν όλοι να τον καλοδεχτούν
Μια ομπρέλα στον ήλιο να μη βαλαντώσει, ουρές να τον ασπαστούν.

Δέσποτα μου και ποιμενάρχα, την ευλογία σου δώς μου μονάχα
Δούλος πιστός σας και κάπως κληρικοδίαιτος
Άγιε πατέρα Δαλάη Λάμα, στην ενορία μας το ‘κανα τάμα
Αχ σα το βούδα να ζούσα αλαφροΐσκιωτος

Ψαλτάδες, επιτρόποι και τόσοι άλλοι τρόφιμοι τον Κύριο υμνούν αφιλοκερδώς
Νέοι με χεράκια χοντρά και γεννειάδα πρώιμη που βρήκαν της ζωής τον σκοπό.

Αίνει- αινείτε τον Κύριο, είν’ η ζωή μέγα μύστηριο
Για να τη ζήσεις καρδιά πρέπει να ‘χεις μικρού παιδιού
Κι όπως στον γάμο κάποτε της Καννά, το κιούπι μόνο του γεμίζει ξανά
Και στα ουράνια πετάμε φτερά έχουμε σαν του πουλιού.

Κι εγώ που ξόδεψα χρόνια ψάχνοντας νόημα στου Κυρίου τούτη τη διδαχή
Μην μεριμνάτε για το αύριο ζήστε σαν τα αγριόκρινα κι η κάθε μέρα θα ‘ναι μια Κυριακή

Αίνει- αινείτε τον Κύριο, είν’ η ζωή μέγα μύστηριο
Για να τη ζήσεις καρδιά πρέπει να ‘χεις μικρού παιδιού

Πάτερ ημών ποιο λάθος κάνω, αν θα ησυχάσω προτού να πεθάνω
Τούτο το βασανισμένο κορμί δε βαστάει άλλο πια.
Κάποια φωτιά καίει τα σωθικά μου και λίγο λίγο χάνω τα λογικά μου
Λες αν τα χάσω τελείως να βρω τη δική μου γιατριά

• Folk
• alternate
• entexno
• greek
• Greece